LEIÐBEININGAR FYRIR HÖFUNDA OG RITRÝNA
Ritstjórar taka ákvörðun um hvort handrit er sent í ritrýni og síðan afstöðu til þess hvort grein fæst birt í tímaritinu að lokinni ritrýni. Ráðgefandi ritnefnd er þeim til ráðuneytis. Við ákvörðun um birtingu greina er í fyrsta lagi tekið mið af þeirri stefnu að um sé að ræða fræðilegar eða rannsóknartengdar greinar, í öðru lagi að þær eigi erindi til þeirra sem sinna uppeldis- og menntamálum í víðum skilningi og í þriðja lagi verður gætt að heildarsvip tímaritsins hverju sinni. Meginreglan er sú að innsendar greinar hafi ekki birst annars staðar.
Fyrsti höfundur greinar er jafnframt ábyrgðarmaður hennar og tengiliður við ritstjóra. Nöfn höfunda eru birt í sömu röð og í handriti. Ef ritstjórar meta sem svo að grein eigi erindi í tímaritið, og uppfylli kröfur um efni og framsetningu, er hún send til a.m.k. tveggja fræðimanna til ritrýningar.
Þegar grein kemur úr ritrýni er hún send til höfundum ásamt skýrslu ritstjóra. Höfundar endurskoða og lagfæra greinina í samræmi við ábendingar ritrýna og flokkun og senda hana svo aftur til ritstjóra ásamt greinargerð um þær breytingar sem gerðar voru. Handritið er í einhverju tilfellum aftur sent ritrýni. Ritstjórar (og stundum ritnefnd) taka ákvörðun um birtingu greinar. Hafi ritrýnar ætlast til gagngerrar endurskoðunar og endurskrifunar á grein er einnig nauðsynlegt að skila inn greinargerð um þá vinnu. Ný grein er þá yfirfarin af ritstjórum á sama hátt og þá mögulega aftur send ritrýnum.
Birting greina í tímaritinu felur í sér leyfi til birtingar í rafrænni útgáfu og prentútgáfu. Innsend grein með ósk um birtingu felur í sér þetta leyfi. Höfundur ber ábyrgð á próförk greinar en tímaritið áskilur sér þó rétt til að breyta orðalagi eða stafsetningu við lokafrágang ef svo ber undir og nauðsyn krefur.
Greinum skal skila inn í tölvupósti á netfangið tum@hi.is og þær skulu vera á þessu sniðmáti.
Framsetning efnis fyrir ritrýningu
Kröfur þessar miðast við handrit á íslensku. Miðað er við að framsetning efnis sé í samræmi við venjur sem gilda í virtum erlendum tímaritum um uppeldis- og menntamál í víðum skilningi. Miðað er við APA-kerfið við gerð heimildaskrár, tilvísanir í texta, frágang á töflum og myndum, kaflafyrirsagnir og lengd beinna tilvitnana. Neðanmálsgreinar verða ekki birtar en ef þörf krefur er heimilt að hafa aftanmálsgreinar sem kallast athugasemdir (í lágmarki þó), sem skulu vera strax á eftir texta greinarinnar. Reglur um framsetningu má finna í Publication Manual of the American Psychological Association, í nýjustu útgáfu og á Leiðbeiningavef ritvers Háskóla Íslands . Vitna skal til eiginnafns og kenninafns íslensks höfundar en ekki kenninafns eingöngu eins og gildir um erlenda höfunda. Jafnframt skal raða íslenskum höfundum í heimildaskrá samkvæmt eiginnafni þeirra. Ætlast er til að beinar tilvitnanir úr erlendum tungumálum séu þýddar á íslensku og tekið skal fram að um þýðingu höfundar sé að ræða, nema annar hafi þýtt.
Mikilvæg atriði varðandi skil handrita
Handritum greina skal skila í sniðmáti TUM. Senda skal inn tvö skjöl – eitt skjal með greininni (í sniðmátinu) án allra höfundaupplýsinga og, eftir atvikum, með földum tilvísunum til verka höfundar, og annað skjal með höfundanöfnum og upplýsingum um höfunda og tilvísunum í verk þeir
Vinsamlegast farið yfir handrit áður en þeim er skilað með hliðsjón af þessum gátlista.
- Lengd handrita skal að jafnaði vera á bilinu 5000–8500 orð að meðtalinni heimildaskrá, athugasemdum og ágripi á íslensku og ensku. Myndir og töflur, ef þær eru mjög fáar, geta talist utan orðafjöldans.
- Handrit skulu vera með 11 pt. letri (Calibri) og línubili 1,0. Inndregnar tilvitnanir skulu vera í 10,5 pt. letri og ekki í gæsalöppum.
- Einfalt orðabil skal vera á eftir punkti.
- Forðast skal að nota skáletur, til dæmis er það ekki notað á erlend orð í sviga. Einnig skal forðast skammstafanir.
- Nota skal íslenskar gæsalappir og fylgja öðrum reglum um greinarmerki, til dæmis að gera greinarmun á bandi (-) og striki (–); strik er til dæmis haft til að tengja saman aldursbil, blaðsíðutöl og ártöl.
- Greinilegt skal vera hvað eru kaflafyrirsagnir og hvað eru undirfyrirsagnir, ef við á.
- Fyrirsagnir kafla skulu vera 14 pt. Calibri, feitletraðir hástafir, vinstrimiðaður texti
- Millifyrirsagnir kafla skulu 14 pt. Calibri, feitletraðir lágstafir, vinstrimiðaður texti
- Ef það þarf eitt lag enn af fyrirsögnum (sem þó skal forðast) skal skáletra án feitleturs fremst í hverri línu, 12 p.
- Tilvísanir í eigin verk höfunda skulu faldar. Skal þá segja í tilvísuninni „Höfundur, ártal eða Höfundur og samstarfsfólk, ártal).
- Myndir og töflur skulu vera með sem einföldustu sniði og á sérsíðum aftast í handriti, en merkt við í handritinu hvar þær skulu staðsettar (t.d. tafla 1 hér). Myndatexti eða fyrirsögn töflu kemur fyrir ofan myndina eða efst í töflunni.
- Vanda skal til verka við skrif greina – málfar, uppbygging og framsetning.
- Heimildaskrá skal sett upp samkvæmt APA-kerfinu. Allar upplýsingar (svo sem heiti greina og bóka þar sem einnig skal tilgreina undirtitla, blaðsíðutöl í tímaritum, nöfn höfunda og upphafsstafi þeirra) í heimildaskrá þurfa að vera réttar. DOI-númer á að fylgja ef við á.
- Athugið að þrátt fyrir að annað komi fram í APA-kerfinu er óskað eftir því að heftisnúmera allra tímarita sé getið.
- Þá óskar tímaritið eftir því að sem útgefandi aðalnámskrár sé menntamálaráðuneyti skrifaður höfundur í tilvísunum og heimildaskrá.
- Greininni skal fylgja 100–150 orða ágrip á íslensku og 600–800 orða abstract á ensku, og auk þess heiti greinarinnar á ensku.
- Grein skulu fylgja 3–5 efnisorð á íslensku og 3–5 keywords á ensku.
- Greininni skal fylgja 40–70 orða æviágrip höfunda/r. Þar skal koma fram netfang og starf í dag, prófgráður (grein, háskóli, ártöl) og helstu rannsóknarsvið.
- Bréf (cover letter) um greinina þar sem óskað er eftir birtingu á henni. Í bréfinu á einnig að vera skrá um faldar tilvísanir til verka höfunda/r.
Tímaritið tekur einnig við handritum að rannsóknargreinum á ensku. Reglur um framsetningu og frágang taka þá mið af því að farið sé eftir bandarískum gerðum APA-kerfisins. Þess er ekki krafist að neinar upplýsingar séu á íslensku í þeim handritum. Ritstjórar áskilja sér heimild til að hafna handritum sem hvorki fjalla um íslenskt rannsóknarviðfangsefni né eru ritaðar af höfundum búsettum á Íslandi.